Ο Πρόεδρος της Συνοδικής Επιτροπής επί της Λατρείας της Εκκλησίας της
Κύπρου Μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος, εκπροσωπώντας το σύνολο των
Ιεραρχών της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Κύπρου, καταφέρεται με
αδιάσειστα επιχειρήματα στην καινοφανή ιδέα που κάποιοι προωθούν στην
Ελλαδική Εκκλησία για την εισαγωγής της μοντέρνας ελληνικής γλώσσας στην
Ορθόδοξη Λατρεία, υπερασπιζόμενος την Ιερά Παράδοση της Ελληνικής
Ορθοδόξου Εκκλησίας. Συνομιλεί με το Θεολόγο Θεόδωρο Κυριάκου στην
εκπομπή του Κυπριακού Τηλεοπτικού Σταθμού ΣΙΓΜΑ "Πρόσωπα και Γεγονότα"
Το επίθετο της αρχαίας ελληνικής γλώσσας αάατος - ος - ον προκύπτει από το στερητικό α και το ρήμα αάω (α + αάω). Στη νεοελληνική γλώσσα έχει την έννοια αυτού που δεν μπορεί να βλαφτεί...ο άβλαπτος,ο αλώβητος, ή και ο αχτύπητος ή ο απαραβίαστος.. Το ρήμα αάαω (=χτυπώ, βλάπτω) μελλ: αάσω αορ: άασα - Μεσ: αάομαι μελλ: αάσομαι αορ: αασάμην ή ασάμην παθ.μελ: αασθήσομαι παθ.αορ: αάσθην, είναι ελλιπές και δεν έχει παρακείμενο και υπερσυντέλικο. Το συναντάμε στην Οδύσσεια του Ομήρου Φ. 296
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου